به گزارش خبرگزاری مهر، محمدرضا فروتن پنجشنبه ۱۰ اردیبهشت ماه طی مراسمی از سازمان نظام روانشناسی تندیس افتخار دریافت کرد. بدین ترتیب او جوانترین فردی است که موفق به دریافت این تندیس شده است. فروتن که دانشجوی دکترای روانشناسی است، طی یادداشتی روز روانشناس را تبریک گفت.
در یادداشت وی آمده است:
به نام صاحب روان‌ها/ و من دمیدم از روح خود در شما/ گر عشق نبودی و غم عشق نبودی/ این‌سان سخن نغز که گفتی؟ که شنودی؟/ گر باد نبودی که سر و زلف ربودی/ رخساره معشوق به عاشق که نمودی؟
پنجشنبه نهم اردیبهشت یک هزار سیصد و نود و پنج مبارک باد و شاد باد که این روز مزین شد به نام یک علم، علمی که ساحت تقدیسش چیزی است در محدوده آن مکانی. علمی که باز می‌آفریند، تعمیر می‌کند ارواح گونه گونه بشر را که ساحت خداوندگاری خویش درنوردیده‌اند و گاه به‌اندازه عمری ازدست‌رفته، از اصل خویش دور افتاده‌اند.
هرکسی کو دور ماند از اصل خویش/ بازجوید روزگار وصل خویش
در بزرگداشت علم روانشناسی همین بس که رسالتش شفای روح است، که وصل خویشتن خویش به خویش است.
همان‌طور که می دانیم از دیدگاه بسیاری متخصصان علوم طبیعی و انسانی ریشه بیشتر ناملایمات دست‌اندازهای روحی است... اینکه روح و روان آیا همان بیست و یک گرم معروف است یا حجمی به نام مغز در جمجمه یا به قول عرفا و شعرا که روان را به یک تکه ماهیچه پمپاژ کننده خون در بدن مربوط می‌سازند، بحث شیرین و مجزایی است، اما آنچه مسلم است هرگاه از جان یاد می‌کنیم از بستر اصیل و امانت گرفته شده، از جانان در روز ازل یاد می‌کنیم.
روز روانشناسی مبارک باد دارد، چراکه روز مبحث شفای اصل انسانی است.
بنابراین روانشناسان رسالتی بزرگ بر دوش دارند چونان که تزکیه و ترمیم و بازآفرینی روانی سالم و الستی را اول در جهان خویش هویدا می‌کنند و بعد این تزکیه زندگی شده را به دست‌اندازهای روح و روان بشریت می‌کشانند همچون پر سیمرغی که برای احضار عشق بر ذرات هوا می‌کشد خویش را تا آغوشی امن برای آلام و تزکیه ی دیگران باشند که وحدت یگانه روان‌ها و ارواح را از کثرت و دورافتادگی مصون بدارند، البته عرایض این‌جانب در مورد علم روانشناسی و فرد عالم به این علم در تصوری ایده آل تقدیم گشته و می‌گردد.
اگر روانشناسان بیش از تعهد به جامعه بشری، تعهد به خویشتن را جهت اغنا، کامیابی و عرصه اصل عشق در ژرفای روان به‌کارگیرند دیگر نیازی نیست که فرد آسیب‌دیده در جامعه: به هر جمعیتی نالان گردد از پی مرهمی یا جفت بدحالان و خوش‌حالان گردد در پی مفرّی...
بلکه روانشناسی و روانشناس مشخصا حوزه‌های امن برای ترمیم خواهد بود و با اندکی آگاهی رساندن و ترفیع دانش در جماعت مذکور، مقاومت‌ها نیز سست و شکسته خواهد شد. ما مسئولیم که قدرت تشخیص سره از ناسره را میان علم روانشناسی بر مبنای دانش پذیرفته شده بسترهای آکادمیک آن و مدهای فکری تزریق شده از جانب سودجویان و راهزنان بی‌رحم سرگردنه غفلت بشر آن هم به اشکال زرد و مبتذل که بیشتر به تشویش روحی و ذهنی و بعضا مریض‌تر شدن و حفر چاه‌های عمیق اختلالات در افراد می‌گردد را در اختیار جامعه قرار دهیم.
روانشناسان در برخورد با مراجعین مشعوف تماشای بخشی از خویش در آیینه‌های متکثر روان روبرو می‌گردند، همانا لذت روانشناسی در همین است، کشف خویشتن در تکثر آیینه‌های روبرو.
من محمدرضا فروتن در انتهای حیرانی و شعف امید غلیظی دارم به اینکه سیر تعالی بشر بر کره زمین به سمت و گونه‌ای است که به زودی روانشناسی در تمام محیط های انسان نشین کره خاکی فراگیر خواهد شد چرا که انسان خودش در مسیر رشد و تکامل در طول تاریخ احساس نیاز به مشاوره سالم و علمی و ترمیم و تعمیر مداوم روح را چونان نیاز به اکسیژن خواهد یافت و روانشناسان می‌توانند در جهت تسریع این مسیر در زیست انسان مؤثرترین باشد.
علم روانشناسی از علوم اعطا شده الهی به بشریت است و همانا روان از باریتعالی تکثیر گشت و اشرف مخلوقات خوانده شدیم بر خاک.
روز روانشناسی مبارک بادا
روز آگاهی، عمل و درک معناهای اصیل و اهداف ارزشمندی که پیوندهای عمیق و جذابی با علوم دیگر دارد.
شادباد و تا باد چنین باد
چه پنجشنبه اردیبهشتی خوبی، چه لحظه‌های غلیظی و چه حس مطلوبی.
با آرزو... نه با امید به ایجاد جهانی عاری از ارواح و روان‌های معیوب چراکه اصل بشر اصلی است لامکانی و پاک.»