به گزارش خبرنگار مهر، مصطفی کیایی کارگردان «بارکد» در نشست رسانه ای فیلمش که صبح امروز ۱۸ بهمن ماه در برج میلاد با حضور بهرام رادان، پژمان بازغی، محسن کیایی بازیگران و مهدی جعفری فیلمبردار برگزار شد، گفت: این فیلم برای من یک ریسک بوده است؛ چراکه ممکن است شوخی هایی که در «بارکد» نشان داده می شد با سطح سلیقه مخاطب متفاوت باشد. در واقع فیلم «بارکد» برای من دیوانه‌بازی بود.
وی با بیان این مطلب که سینمایی که او کار می کند سینمای متعلق به جشنواره فیلم فجر نیست، توضیح داد: جنس سینمایی که من کار می کنم و به آن علاقه دارم به درد جشنواره فیلم فجر نمی خورد و تنها دلیل حضور من در این رویداد سینمایی این است که می تواند ویترینی برای اکران عمومی باشد و ترجیح می دهم اگر فیلمی می سازم در ارتباط با مخاطب باشد، اما متاسفانه در ایران اگر فیلمی در جشنواره فجر حضور نداشته باشد در اکران با مشکل روبرو خواهد شد.
محسن کیایی بازیگر نقش میلاد در فیلم «بارکد» تصریح کرد: من نمی توانم بر اساس خواست خودم در فیلم بازی کنم؛ چراکه اگر چنین اتفاقی بیافتد همه فیلم هایم یکدست می شود بنابراین سعی می کنم در خدمت کارگردان باشم. در این فیلم هم در خدمت کارگردان فیلم «بارکد» بودم.
پژمان بازغی که در این فیلم نقش پلیس را بازی می کرد درباره پذیرفتن نقش دوم در فیلم «بارکد» اظهار کرد: در کارنامه کاری خود نقش دو بسیار بازی کردم، اما نقش دسته دوم بازی نمی کنم. یادم هست که محسن به من زنگ زد و گفت که مصطفی می‌خواهد فیلم «بارکد» را شروع کند فیلمنامه را خواندم و با اینکه نقش دو بودم، کاراکتر پلیس را خیلی دوست داشتم به خصوص اینکه بعد از ۱۰ سال می خواستم با بهرام رادان همکاری کنم و در کل جمع دوستان مصطفی کیایی را دوست داشتم و انرژی مثبتی گرفته بودم.
وی افزود: یک روز محسن به من زنگ زد و گفت کس دیگری قرار است برای بازی در این نقش حاضر شود. من خیلی ناراحت شدم چون نقش پلیس «بارکد» را دوست داشتم، اما بعد از چند روز بار دیگر با من تماس گرفته شد و خبر دادند که بازیگر مورد نظر سر کار دیگری رفته است و من خیلی خوشحال دوباره به تیم تولید «بارکد» برگشتم.
در ادامه شاهین امین که اداره این جلسه را برعهده داشت از بهرام رادان درباره کوتاهی و بلندی نقش یک بازیگر سوال کرد.
بهرام رادان در پاسخ به این منتقد تصریح کرد: ترجیح می دهم درباره کمیت کار صحبت نکنم و سراغ کیفیت بروم. زمانی که یک بازیگر می خواهد برای اولین بار با یک کارگردان کار کند لحظات سختی را سپری می کند تا به اشتراک با کارگردان برسد، اما اگر این تجربه برای دفعه دوم تکرار شود بازیگر خیلی راحت تر با کارگردان تعامل برقرار می کند. من و مصطفی قرار بود سر «خط ویژه» با یکدیگر کار کنیم، اما بنا به دلایلی نشد.
وی تاکید کرد: بعد از آن در فیلم «عصر یخبندان» با هم همکار بودیم. زمانی من وارد تولید پروژه «عصر یخبندان» شدم که فرصت کلنجار رفتن با مصطفی کیایی را به دلیل کمبود وقت نداشتم به همین دلیل تصمیم گرفتم خودم را به کارگردان بسپارم و به او اعتماد کنم که خوشبختانه جواب اعتمادم را روی پرده دریافت کردم.
رادان با اشاره به بازی در فیلم «بارکد» اضافه کرد: در فیلم «بارکد» خیلی راحت تر به نقطه نظر مشترک رسیدیم و اگر پیشنهادی می دادم، مصطفی گوش می داد.
مهدی جعفری فیلمبردار این فیلم سینمایی نیز تصریح کرد: فیلم «بارکد» سومین همکاری من با مصطفی کیایی بود. شاید فیلم‌هایی که مصطفی می سازد با سلیقه شخصی من جور نباشد، اما این کارگردان آنقدر پرانرژی و خوش‌رفتار است که کار کردن با او لذت‌بخش است و قواعد داستان گویی را رعایت می کند بنابراین تصمیم گرفتم در سومین فیلم این کارگردان در کنار او باشم و امیدوارم از جهت بصری فیلم قابل قبولی از آب درآمده باشد.
نیما جعفری‌جوزانی تدوینگر فیلم «بارکد» با اشاره به این مطلب که پنجمین همکاری خود را با مصطفی کیایی تدوین کرده است، گفت: تولید این فیلم از زمان پیش تولید تا مراحل فنی ۲ ماه‌ونیم طول کشید. اول قرار بود فیلمنامه «پارازیت» را کار کنیم، اما زمانی پروانه ساخت دادند که دیگر برای تولید این فیلم دیر شده بود بنابراین سعی کردیم ریتمی که در فیلمنامه «بارکد» وجود دارد را حفظ کنیم و در همین مدت زمان بسازیم.
وی افزود: مدت زمان اندک تولید این فیلم باعث شد به تدوین خوب فکر کنم تا هم دنیای دیوانه مصطفی کیایی به خوبی به تصویر کشیده شود و هم بیننده را عصبانی نکنیم.
مصطفی کیایی در پاسخ به اینکه کاراکتر پلیس «بارکد» غیرواقعی بود، توضیح داد: کاراکتر بهرام رادان و محسن کیایی هم خیلی رئال نیستند. زمانی که فیلمنامه را نوشتم، فکر کردم که باید پلیسی بسازم که متفاوت تر از آنچه در جامعه دیده شده، باشد و نکته مهم اینکه همه بازیگران این فیلم جزو انتخاب های اول من بودند. به اعتقاد من خوب درآمدن یک نقش مثل یک لیوان آب است که نصف این لیوان کارگردان و نصف دیگر بازیگر است و خوشبختانه در این فیلم هم کارگردان هم بازیگر این ظرف را به طور مساوی با هم پر کرده اند.
کیایی در پاسخ به این سوال که چرا تهیه‌کنندگی این فیلم را خود برعهده گرفته است، گفت: زمانی که می خواستم «پارازیت» را بسازم، تصمیم گرفتم تهیه کنندگی این فیلمنامه را خودم به عهده بگیرم و برای این کار دلیل داشتم. همیشه این سوال برای من مطرح بود که چرا یک کارگردان دوست دارد خودش تهیه کنندگی فیلمش را نیز برعهده بگیرد. بعد از ساخت چهار فیلم من هم به این نقطه رسیدم که برای حفظ استقلال باید خودم تهیه کنندگی فیلم هایم را برعهده بگیرم چون در ایران تهیه کننده ای که همه حواسش به فیلم باشد و نقش هدایتگر را در طول فیلم بازی کند، وجود ندارد، ضمن اینکه هنگام اکران سیاستگذاری ها برای عرضه و پخش فیلم دست تهیه کننده است و گاهی در این پروسه اتفاق هایی می افتد که من به عنوان کارگردان شرمنده عوامل به خصوص بازیگران می شوم. مجموعه این عوامل باعث شد تهیه کنندگی فیلم «بارکد» را خودم به عهده بگیرم و در طول کار با گروه همدلی همراه بودم که به هیچ عنوان احساس نکردم خودم تهیه کننده کار هستم.
بهرام رادان درباره نقش خود در این فیلم سینمایی گفت: کاراکتری که در فیلم بارکد بازی کردم با منطقی که پشت زندگی ام وجود دارد، فرق می کند و همین تفاوت باعث شد تا نقش برایم جذاب شود. این کاراکتر به دلیل موقعیت زمانی که دارد بلاهت و حماقتش بیرون نزنده و کاراکتری تک خطی است. به نظر من فیلم «بارکد» فضایی متفاوت و فانتزی دارد که لحاظاتی شاد را برای تماشاگر رقم می زند، اما رنگین کمان بازیگرانی که در این فیلم وجود دارد، برای مردم نیز جذاب است.
کیایی در ادامه نشست تاکید کرد: یک نکته مهم را درباره فیلمسازی خودم باید یادآور شوم. من نه فیلمساز فیلسوف و نه اهل شعار دادن هستم. سینمای من سینمای سرگرمی است و ترجیح می دهم حرف های عمیق را برعهده سایر کارگردان ها در سینمای ایران بگذارم. دوست دارم مردم از سینمای من لذت ببرند.
بازغی در پایان این نشست گفت: در فیلم های کارگردان های فیلم اولی بسیاری کار کردم که متاسفانه به دلیل پر بودن ظرفیت جشنواره فیلم فجر که مهمترین رویداد سینمایی ایران است، نتوانستند ورود پیدا کنم.
وی تاکید کرد: این در حالی است که خوش‌آمدگویی به فیلمسازان نسل جوان باید خیلی بهتر انجام شود و اگر جشنواره های موضوعی در طول سال برگزار شود و آثار این فیلمسازان دیده و مورد ارزیابی قرار گیرد، این خوش آمدگویی به درستی اتفاق می‌افتد.