مقایسه «جدایی نادر از سیمین» و «گذشته»، مقایسه دو الماس است
01:08:04 1392/08/28
یک سایت آمریکایی نوشت: کارگردان «گذشته» با مهارت، داستانی را درباره گذشته روایت می‌کند که به طور کامل در زمان حال جریان دارد.
سایت ایندی‌وایر آمریکا در مطلبی نقدگونه، فیلم «گذشته» را با فیلم «جدایی نادر از سیمین» اصغر فرهادی مقایسه کرده و در ادامه درباره‌ی روایت داستانی «گذشته» نوشته است.
در این مطلب آمده است: « مقایسه فیلم «جدایی نادر از سیمین» (که برنده جایزه اسکار شده است) با اولین فیلم اصغر فرهادی به زبان فرانسوی که اولین فیلم او در خارج از کشورش ایران نیز به حساب می‌آید، شبیه مقایسه دو الماس است با یک میزان زیبایی که توسط یک جواهرساز خبره به شکل‌های متفاوتی تراش خورده‌اند.
تنها دلیل منطقی برای مقایسه این دو فیلم، توجه به استعداد بالای «قصه‌گویی» است که دوباره توسط این نویسنده ایرانی به دست آمده است. اندیشیدن به پیدا کردن نویسنده/کارگردان دیگری که چنین استعداد فوق‌العاده‌ای برای ساختن بحران از شرایط و موقعیت‌های معمولی اطراف‌مان داشته باشد، بسیار سخت به نظر می‌رسد. بعد از گذشت روزها از تماشای آخرین کار او، «گذشته»، تم قدرتمند و رازهای پر پیچ و خم آن، به سختی قابل فراموش شدن است.
این کارگردان ایرانی در ادامه علاقه زیادش به روابط شکست خورده (که فرهادی این علاقه را در داستان‌های خود ثابت کرده است) به ما نشان می‌دهد که همانند زندگی، در بیشتر مواقع پایان در واقع فقط آغاز است.
«ماری» (برنیس بژو)، همسر سابقش «احمد» (علی مصفا) را قانع کرده است که به فرانسه برود. احمد برای رفتن به فرانسه و به ثبت رساندن طلاق‌شان بعد از چهار سال دور از هم زندگی کردن، از تهران به پاریس برمی‌گردد. به محض اینکه به پاریس می‌رسد، «ماری» او را به بهانه دیدن «لوسی» و «لئا» (فرزندانش) به خانه خودش دعوت می‌کند. احمد خیلی زود می‌فهمد که کس دیگری در زندگی ماری است؛ مرد جوانی که «سمیر» نام دارد و با پسرش «فواد» در خانه ماری زندگی می‌کند. ماری به کمک احمد نیاز دارد تا با لوسی، دختر نوجوانش که حضور سمیر باعث تغییر رفتارش شده است صحبت کند. با وجود اینکه احمد و ماری فرزندی نداشته‌اند، اما احمد تنها کسی است که لوسی به عنوان پدر به او اعتماد دارد و تنها کسی است که لوسی می‌تواند رازهایی که در رابطه ماری و سمیر وجود دارد را با او در میان گذارد.»
در ادامه‌ی این نقد این سایت آمریکایی آمده است: «با ورود ناخواسته به آشفتگی خانوادگی ماری، احمد سعی می‌کند بفهمد چه نقشی را باید در این موقعیت ایفا کند. او به خاطر علاقه‌اش به دخترهای ماری شبیه یک سفیر دیپلماتیک بین دو طرف عمل می‌کند، اما نمی‌تواند تصمیمات‌خودخواهانه ماری و انگیزه پنهانی او را به حضور خودش، نادیده بگیرد. بژو، بی‌عیب و نقص است؛ در ابتدا آرام است اما وقتی زندگی که با دقت ساخته با زیر سوال رفتن رابطه احساسی‌اش با «سمیر» شروع به از هم پاشیدن می‌کند، به انفجار می‌رسد. او نمی‌تواند برای دوباره عاشق شدن، مورد قضاوت قرار گیرد اما اگر این عشق، یک جایگزین خطرناک برای مرگ کسی دیگر باشد، چطور؟ آیا او به خاطر دنبال کردن تمایلاتش با وجود آسیبی که به کسی دیگر می‌رسیده، مسئول است؟ زاویه نگاه سمیر در قسمت پایانی فیلم خودش را نمایان می‌کند، وقتی تلاش می‌کند مسئولیت کاری را که خودش انجام داده، بر گردن دیگری بیندازد و او کشف می‌کند گذشته‌ای که فکر می‌کرده هیچ وقت بازنمی‌گردد، در تمام لحظه‌ها در پس زمینه زندگیش حضور داشته است.»
به گزارش ایسنا، سایت ایندی‌وایر در ادامه نقدش بر «گذشته» نوشته است: «کارگردان دقت کرده است تا از آشکار شدن کامل جزییات و گره‌های فیلم اجتناب شود که هرکدام از این جزییات با کیفیتی بسیار بالا، در زمان‌هایی خاص توسط کارگردان برای برانگیختن درام داستان فاش می‌شود و قدرت حدس و گمان مخاطب را زنده نگه می‌دارد. بیننده از پشت درها و پنجره‌ها، به موقعیت خود به عنوان یک شاهد خاموش بر آشفتگی‌های شخصیت‌ها، آگاه می‌شود. گفتگوهای ناگفته فیلم به علاوه تعلیق‌های دیگری که در فیلم وجود دارد، این فیلم را قایل قیاس با بهترین فیلم‌های معمایی می‌کند. این فیلم، که با بازیگرانی ساخته شده است که باشکوه بازی می‌کنند و توجه مخاطب را بلافاصله برمی‌انگیزد و از بیننده می‌پرسد که آیا می‌خواهند توسط این شخصیت‌هایی که در زندگیشان آدم‌های کاملی نیستند راهنمایی شوند یا گمراه.
فرهادی با تکیه بر تردیدهای شخصیت‌های اصلیش با انتظارات تماشاگران نیز بازی می‌کند. درست زمانی که موضوعی، به نظر شبیه یک راز می‌رسد که هیچ وقت گفته نخواهد شد، کارگردان یک پیچش در داستان بوجود می‌آورد و آن راز را فاش می‌کند و بعد متبحرانه با مطرح کردن معمایی دیگر آن را به دست فراموشی می‌سپارد. محققا این فیلم کاری از یکی از بزرگترین هنرمندان جهان سینمای امروز است که دستاوردهای دراماتیک زیادی به دست آورده است.
کارگردان «گذشته» با مهارت، داستانی را درباره گذشته روایت می‌کند که به طور کامل در زمان حال جریان دارد. بدون استفاده از فلاش‌بک یا آشکار کردن کامل رویدادها و اتفاقاتی که تماشاگر را به رمزگشایی ماجرای روی پرده سینما هدایت می کند و درام فرهادی وقتی به نقطه اوج می رسد که نقص های شخصیت ها یکی یکی، به روش های مختلف، آشکار می شود.
کارگردان با این فیلمنامه که حاصل دانش سرشار و تسلط بر وضعیت انسانهاست، شاهکاری دیگر درباره ارزش‌های احساسی ثبت کرده و به وسیع‌تر کردن مرزهای داستان‌گویی ادامه داده است. نه تنها سوژه‌های فرهادی که در طول فیلم مطرح می‌شوند، هیچ وقت از نظر اعمالی که انجام می‌دهند یا نمی‌دهند، بی‌فایده و غیرضروری نیستند و به حال خود رها نمی‌شوند، بلکه فرهادی به آنها در عوض تمام نتایج وحشتناکی که از اعمال گذشته خود می‌گیرند، شانسی دوباره (برای جبران) می‌دهد.
او به شخصیت‌های داستانش اجازه می‌دهد که ببخشند اما فراموش نکنند. بدون تردید، «گذشته» یکی از بهترین فیلم‌های سال است.»
به گزارش ایسنا، «گذشته» به عنوان نماینده سینمای ایران به اسکار معرفی شده است.
.
ایسنا