نگاه رخشان بنی‌اعتماد به کاغذپاره‌ها و جامعه عصب‌سوخته
09:02:36 1400/11/25
به گزارش ایسنا، این کارگردان سینما پس از تماشای مستند- انیمیشن «کاغذپاره‌ها» به نویسندگی و کارگردانی بهزاد نعبلندی که روی پرده سینماهای «هنروتجربه» است، در پاسخ به این پرسش که آیا آثار هنری می‌توانند به کاهش آسیب‌های اجتماعی کمک کنند یا نه، گفت: کارکرد هنر آگاهی بخشی و هشدار و تلنگر است و برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری کار دولتمردان. هنر از این طریق می‌تواند نقش غیر مستقیم در کاهش آسیب های اجتماعی داشته باشد هر چند که در حال حاضر ابعاد معضلات و آسیب ها آنچنان گسترده و روز افزون است که نیازمند سیاست‌های کارآمد و تغییر بنیادی در زیرساخت‌های اولیه دارد که در این موقعیت نمی‌شود از هنر توقعی بیش از این که هست داشت.
وی ادامه داد: برنامه‌ریزی‌هایی که برای پیش‌گیری و درمان این آسیب‌ها باید انجام شود، دست هنر نیست بلکه در دستان سیاستگذاران و مسئولانی است که متاسفانه در طراحی و پیشبرد امور ناتوان هستند.
کارگردان «قصه‌ها» تاکید کرد: ضمن آنکه روز به روز به دلیل فشار مرگبار اقتصادی، فشارهای طاقت‌فرسای اجتماعی و اغتشاش فرهنگی باعث بروز آسیب‌های اجتماعی می‌شود و نمی‌توان گفت هنر در پیش‌گیری این آسیب‌ها موثر است اما اگر هنر نباشد چه کسی درباره این مسایل حرف می‌زند؟
بنی‌اعتماد در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به اینکه در جریان ساخت «کاغذپاره‌ها» بوده است، گفت: بهزاد نعلبندی برای ساخت این مستند- انیمیشن صبوری‌های بسیار کرده است. ساخت چنین اثری در طول پنج سال نشان از یک دغدغه جدی دارد و ای کاش دغدغه‌های این چنینی تکثیر می‌شد، در چشمان و گوش‌های همه ما می‌نشست و در جاهایی که باید تاثیر خود را می‌گذاشت تا به این مساله فکر شود که جامعه به چه سمتی در حال حرکت است.
وی افزود: جدا از کار پُرزحمتی که صورت گرفته است، اتفاق بسیار مهم این فیلم بیانی تازه در سینمای اجتماعی است. درباره آسیب‌های اجتماعی به اشکال مختلف در فیلم داستانی، مستند، کوتاه و... گفته شده اما جامعه در مقابل آن عصب سوخته شده است و تاثیر نمی‌پذیرد در حالی که معتقدم ساختار جدیدی که «کاغذپاره‌ها» با دقت نظر و استفاده از تکنیک خاص روی آن تمرکز کرده است، می‌تواند موثر واقع شود. ساخت «کاغذپاره‌ها» هوای تازه‌ای در سینمای اجتماعی است و از ساخت و اکران آن خوشحالم.
بنی‌اعتماد در پایان با بیان اینکه تماشای «کاغذپاره‌ها» را به دلیل فراموش نکردن کسانی که جامعه آن‌ها را فراموش کرده است، توصیه می‌کند، عنوان کرد: بی تردید علاقه‌مندان سینمای اجتماعی که معتقدند دردهای جامعه و فراموش شدگان آن را باید دید، از فیلم «کاغذپاره‌ها» استقبال خواهند کرد.
کارگردان درباره «کاغذپاره‌ها» نوشته است: ایامی که تهران میزبان میزبان اجلاس مهم بین‌المللی است، شهرداری تهران برای زیباسازی و بهبود جلوه‌ی شهر اقدام به جمع‌آوری کارتن‌خواب‌ها می‌کند. مردها بعد از چند روز آزاد می‌شوند اما زن‌ها به قیمومیت بهزیستی درمی‌آیند و حق حضور در اجتماع از آن‌ها سلب می‌شود و به مراکزی در حومه شهر منتقل می‌شوند. این مراکز دور از شهر و بصورت پنهانی فعالیت می‌کنند و هیچ اطلاعاتی از تعداد زنان و نحوه‌ای نگهداری از آن‌ها در اختیار عموم قرار نمی‌گیرد. با کمک یکی از مددکاران در روزی که هیچ مسئولی در آنجا حضور نداشت وارد یکی از این مراکز شدم و با پنج تن از این زنان مصاحبه کردم و پای درد دل آن‌ها نشستم. صداهای این فیلم مصاحبه‌هایی است که از آنجا تهیه شده و تصاویر آن به صورت انیمیشن ساخته شده است.
انتهای پیام
تله سینما
ایسنا