نقدی بر سه فیلم جشنواره فجر جشن دلتنگی؛ تشتت در روایت‌های متعدد

18:02:09 1396/11/20

جشن دلتنگی/ پوریا آذربایجانی ساخت فیلم اپیزودیک بر محور یک موضوع (این جا لابد موضوع روابط گسسته عاطفی و انسانی در اثر مراودات مجازی است) امری متداول است، به شرط آن که در ریتم و قالب هم این اپیزودیک بودن منطق و انسجام و پویایی خود را حفظ کند و در روایت‌های متعدد خود درجا نزند و به تشتت نرسد. جشن دلتنگی این شرط را چندان رعایت نکرده است. هایلایت/ اصغر نعیمی وقتی موضوعی برای فیلم انتخاب شده است که با رویه ها و هنجارهای حاکم موجود چندان جای مانور رویش نیست، نتیجه آن می شود که بعد از روندی ایستا در میانه اثر (سوال و جواب تکراری مرد و زن داستان: پس کی می خواهیم کاری کنیم؟ نمی دانم) ، فرجامش به پاستوریزه ترین شکل و پیش بینی پذیرترین قالب رقم بخورد. حذف فیزیکی یکی از اضلاع مربع، جواب رد ضلع دیگر، و ادامه همنشینی دو ضلع دیگر. ماهورا/ حمید زرگرنژاد ارجاع فیلم به یکی از وقایع واقعی روزهای نخست جنگ ستودنی است، اما فیلم در ترسیم روابط بین شخصیت ها و موقعیت ها کم توان است و هر چه پیش می رود این نقص در ترکیب با شعار و احساسات گرایی، بیش تر خود را می نمایاند. منبع: کانال تلگرامی مهرزاد دانش 58243

تله سینما

خبرآنلاین