اشک و لبخند تئاتریها در رونمایی از دوستان با محبت
09:00:29 1395/06/21
به گزارش ایسنا، این نمایشنامه سال 77 با کارگردانی رضا ژیان روی صحنه رفته بود و امروز 20 شهریورماه همزمان با سالروز تولد این هنرمند فقید، رونمایی شد. در آغاز این برنامه که در تالار اصلی تئاتر شهر برگزار شد، محمد ژیان برادر رضا ژیان با خواندن متنی گفت: رضا ژیان، عباس نعلبندیان و کارگاه نمایش سه رکن وجودی من هستند و با همه خوبیها و بدیهایشان از آنها دفاع میکنم.
ژیان در ادامه با اشاره به اینکه برادرش رضا به مدت 14 سال خارج از کشور زندگی کرده بود، یادآور شد: رضا از آمریکا برنمیگشت و من به دروغ در نامهای به او نوشتم که حمید جبلی سرطان دارد و میخواهد تو را ببیند و به این ترتیب رضا به ایران بازگشت.
در ادامه منوچهر علیپور یکی از دوستان و همکاران رضا ژیان خاطراتی از او بیان کرد و افزود: دوستی من از دوره دبیرستان آغاز شد و دهه 40 چندین تئاتر با هم کار کردیم که در میان آنها نمایش روز مقدس بسیار خاطرهانگیز شد.
همچنین اکبر رحمتی دیگر بازیگر و عضو کارگاه نمایش با اشاره به دوستیاش با رضا ژیان از سال 49 یادآور شد: رضا شخصیتی بسیار آرام و شرمگین داشت و هیچیک از ما هیچ خشونتی از او ندیدیم. او نگرش خاصی به دنیا داشت و مادیات برایش اهمیتی نداشت.
رحمتی از رضا ژیان به عنوان بازیگری بسیار خلاق یاد کرد که در 24 سالگی با ظرافت تمام نقش پیرمرد نمایش مش رحیم را بازی کرده بود.
وی همچنین با اشاره به کسالت رضا رویگری، دیگر بازیگر و عضو کارگاه نمایش، از حاضران خواست تا برای سلامتی او دعا کنند.
او در پایان صحبتش به درخواست منصور ضابطیان، مجری برنامه، غزلی از حافظ را خواند. سپس سیروس گرجستانی خاطراتی طنزآمیز درباره فعالیتهای ژیان در خارج از کشور بیان کرد.
وی همچنین یاد هنرمندانی همچون محمود استاد محمد، هادی اسلامی، جواد خدادادی، خسرو شکیبایی و ... را گرامی داشت و گفت: با همه اینها همدوره بودم و هنوز هم نمیخواهم باور کنم که رفتهاند. هر وقت یاد یکی از آنان میافتم سراغ تلفن میروم و شمارهاش را میگیرم.
در ادامه داریوش مؤدبیان دیگر هنرمند تئاتر خاطراتی از آشنایی خود با ژیان بیان کرد و گفت: زمستان سال 48 رضا مرا به کارگاه نمایش دعوت کرد که تازه افتتاح شده بود. در آن دوره متوجه شدم رضا خودآموخته بود. او در کنار مردم زیست و از آنان آموخت و همیشه هنرمندی مردمی بود.
سپس آتیلا پسیانی دیگر هنرمند تئاتر نیز با بیان خاطراتی از آشناییاش با کارگاه نمایش افزود: سال 47 در 11 سالگی با نمایشی برخورد کردم که برایم شگفتانگیز بود. نمایشی به نام پژوهشی ژرف و سترگ و نو و سال 48 که کارگاه نمایش تأسیس شد رضا ژیان همواره برایم نماد کارگاه بود.
وی با اشاره به ویژگیهای رضا ژیان اشاره کرد و گفت: او همیشه دل بیقراری داشت و بیقراری خود را یا روی صحنه نشان میداد یا با خط خطی کردن کاغذها.
پسیانی اضافه کرد: همکاری ما از سال 60 با مجموعه مثلآباد شروع شد و گروهی متشکل از حمید جبلی، اکبر عبدی، زندهیاد کامبیز صمیمی مفخم، مرتضی اردستانی، من و ... نطفه گروهی را شکل دادیم که پیش از هر چیز، همدیگر را دوست میداشتیم و حتی ساعات غیر کاری هم کنار هم بودیم.
وی با اشاره به ساخت مجموعههایی مانند محله برو و بیا و محله بهداشت با حضور این گروه، اضافه کرد: رضا 14 سال از ایران دور بود و بعد از بازگشتش نمایش دوستان بامحبت را اجرا کرد.
این هنرمند تئاتر اضافه کرد: متاسفانه بعضی واقعیتهای زندگی به رضا فشار آورد و او وارد حیطهای از کارها شد که برای من که نسبت به او تعصب داشتم دوست نداشتم او را در بعضی نقشها ببینیم. با همه اینها خوشحالم که او خوب زندگی کرد، خوب دیده شد و در آسمان تئاتر ایران خوش درخشید.
پس از این سخنان، نمایشنامه «دوستان با محبت» با حضور حمید جبلی نویسنده آن و فربد ناشر این کتاب که از سوی نشر پریان منتشر شده است، رونمایی شد.
جبلی در سخنان کوتاهی گفت: این نمایشنامه را به سفارش آقارضا ژیان نوشته بودم و حالا هم که بعد از 18 سال چاپ شده به سفارش آقا محمد ژیان است.
او سپس اولین نسخه نمایشنامهاش را به محمد ژیان هدیه کرد.
جبلی همچنین با اشاره به بازی اکبر عبدی در این نمایش گفت: ایشان کسالت دارد و جایش در این برنامه خالی است.
سپس هوشنگ قوانلو دیگر بازیگر نمایش نیز روی صحنه رفت و بر تصویر رضا ژیان بوسه زد.
در پایان برنامه رسول نجفیان قطعه نوایی را اجرا کرد.
به گزارش ایسنا، در این برنامه هنرمندانی همچون مسعود کرامتی، مرضیه برومند، حسین محب اهری، اصغر همت، فرشته طائرپور، جواد انصافی، اکبر زنجانپور و ... حضور داشتند.
همچنین در این برنامه فیلمی 20 دقیقهای درباره زندگی و آثار ژیان که توسط حمید جبلی ساخته شده است، نمایش داده شد.
در پایان برنامه محمد ژیان به پاس قدردانی از حمید جبلی تندیسی را به او اهدا کرد و جبلی نیز ابراز امیدواری کرد که تئاتر هم مانند موسیقی صاحب موزهای شود تا اسناد و یادگارهای تئاتریها در آن حفظ و نگهداری شود.
انتهای پیام
تله سینما
ایسنا