صندلی بی‌وفا در ساختمانی زیبا
18:01:42 1395/05/09
سمانه فراهانی: در یکی از اتاق‌های مدیریت تئاتر شهر، 13 قاب عکس بر دیوار آویخته شده که مدیران این مجموعه نمایشی از علی رفیعی گرفته تا اتابک نادری را معرفی کرده است. تا چند روز دیگر، تصویر پریسا مقتدی هم روی دیوار خواهد رفت؛ مدیری که هفته گذشته جایش را به پیمان شریعتی داد.
در حالی که تنها 13 تصویر از مدیران پیشین تئاتر شهر روی دیوار نصب شده است، اما تعداد افراد بیشتری به طور رسمی و غیر رسمی از سال 1351 تا 1393 (قبل از مدیریت پریسا مقتدی) بر صندلی مدیریت این مجموعه تکیه زده‌اند. از دهه 50 خورشیدی تا امروز، مجموعه تئاتر شهر تنها یک مدیریت 13 ساله و یک مدیریت چهار ساله را تجربه کرده و باقی مدیریت‌ها در این مجموعه زیر دو سال بوده است.
ساختمان تئاتر شهر در روز هفتم بهمن ماه 1351 با روی صحنه رفتن نمایش معروف «باغ آلبالو» نوشته آنتوان چخوف روسی و به کارگردانی آربی آوانیسان به عنوان مدرن ترین سالن تئاتر تهران افتتاح شد. این مجموعه در آغاز راه‌اندازی‌اش توسط دفتر جشن هنر شیراز مدیریت می‌شد و به نوعی زیر پوشش تلویزیون آن زمان بود.
سال 55 مدیریت این مجموعه به علی رفیعی سپرده شد. او درباره وضعیت تئاترشهر پیش از مدیریتش می‌گوید: «پیش از آنکه مسئولیت تئاترشهر را به من واگذار کنند، اجراهای مرتب و منظمی در این سالن وجود نداشت و به‌ندرت کاری روی صحنه اجرا می‌شد.» رفیعی به اوضاع تئاترشهر سامان بخشید اما یک سال بعد به خواست مدیران وقت تلویزیون دولتی ناچار به استعفا شد.
پس از علی رفیعی سکان مدیریت تئاتر شهر به ناهید مهدوی سپرده شد که تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت و البته کمتر از یک سال بود.
صندلی مدیریت تئاتر شهر چنان بی وفا بوده که عکس برخی از مدیران حتی روی دیوار آویخته هم نشده است
بعد از پيروزي انقلاب اسلامی و با حكم شوراي انقلاب در سال 59 اداره اين مجموعه به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي محول شد، پیش از آن مدتی فخرالدین انوار مدیر تئاتر شهر بود. بعد از واسپاری این مجموعه به وزارت ارشاد اسلامی، تئاتر شهر را یک شورای پنج، شش نفره از هنرمندان اداره می‌کردند. بین این شورای هنرمندان با اولین مدیر که مسئولیت تئاتر شهر به او سپرده شد تعارض و درگیری شدید وجود داشت که به کتک کاری هم رسید؛ این مدیر نادر خوشدل بود.
پس از آن درگیری، میرمحمود موسوی به مدت چند ماه مدیر تئاتر شهر شد. در این دوره کلاس‌های آموزشی در تئاترشهر برگزار می‌شد و اوضاع مجموعه به سامان تر بود اما نظام مدیریت تئاتر شهر هنوز به ثبات نرسیده بود. سال 61 مدیریت تئاترشهر به صادق هاتفی سپرده شد که او هم تنها چند ماه بر صندلی مدیریت نشست و خیلی زود جای خود را به مهدی حجت سپرد. حجت تلاش کرد نظم و نظام مرتب‌تری به تئاتر شهر بدهد.
محمود فرهنگ درباره این دوره می‌گوید: «در این سال کسانی که از گود خارج شده بودند تلاش کردند به گود برگردند که این عمل با واکنش طبیعی جوانان تازه آمده همراه بود. این درگیری‌ها آنقدر بالا گرفت که مسئله به دادستانی کشیده شد. در آن موقع دادستان کل کشور آقای شاه‌آبادی بود که بعدها به شهادت رسید. ایشان حکم را صادر کردند و دوستانی که حکم در اختیار آنها بود، دستور داشتند کسی را به مجموعه راه ندهند.»
با رفتن مهدی حجت در سال 63، محمدرضا آل محمد بر مسند مدیریت تئاترشهر نشست اما دوره او هم کوتاه بود و خیلی زود سید مهدی میر دانش صندلی مدیریت را از آن خود کرد.
سال 64 میر دانش از تئاترشهر رفت و مجید جعفری جایگزین او شد. جعفری تا 1377 به عنوان مدیر تئاتر شهر باقی ماند. اولین دوره جشنواره خیابانی تئاتر فجر همزمان با مدیریت جعفری برگزار شد. این برای اولین بار و آخرین بار بود که مجموعه تئاترشهر به مدت 13 سال زیر نظر یک نفر اداره می‌شد.
همزمان با دوره اصلاحات، حسین پاکدل مدیر مجموعه تئاترشهر شد. پاکدل توانست به مدت چهار سال از سال 77 تا پایان سال 81 صندلی مدیریت تئاترشهر را در اختیار داشته باشد. حمید پورآذری درمورد دوره مدیریت حسین پاکدل می‌گوید: «پاکدل بسیار قاطع و با اختیار بود و توانست نظم لازم را در تئاتر شهر ایجاد کند. همچنان که در کنارش فرد بسیار کاربلدی به نام امیرهوشنگ فردوس حضور داشت و مجموعه این‌ها باعث شد تئاتر شهر نظم و انضباط خوبی پیدا کند».
پس از آن مجید شریف‌خدایی که همزمان ریاست مرکز هنرهای نمایشی را برعهده داشت، مدتی مدیریت مجموعه تئاتر شهر را نیز بر عهده گرفت تا اینکه در دوره مدیریت خسرو نشان در مرکز هنرهای نمایشی، مدیریت مجموعه تئاتر شهر به صورت شورایی انجام شد؛شورایی پنج نفره شامل حسین پارسایی، ایرج راد، بهروز غریب‌پور ، فرهاد مهندس پور و آتیلا پسیانی که حسین پارسایی سخنگوی آن بود. این شورا بعد از چند ماه منحل شد و پارسایی به عنوان مدیر مجموعه تئاتر شهر، فعالیت جدیدش را آغاز کرد.
اما با رفتن حسین پارسایی پس از یک سال، شهریار رشیدعلیپور به مدت کوتاهی مدیریت تئاتر شهر را بر عهده گرفت و بعد از آن حسین راضی به عنوان سرپرست این مجموعه انجام وظیفه کرد.
خرداد ماه 1386 مهرداد رایانی مخصوص جایگزین راضی شد و یک سال بعد محمد حیدری به عنوان مدیر تئاتر شهر انتخاب شد. در این سال بسیاری از تئاتری ها از تغییر پی در پی مدیران تئاتر شهر گله کردند و این شکایت ها بدان جا رسید که انجمن نویسندگان و منتقدان خانه تئاتر در آبان ماه 1387 بیانیه‌ای منتشر کرد. در بخشی از این بیانیه آمده بود: «متاسفانه به نظر می رسد مجموعۀ فرهنگی «تئاتر شهر» در شبکه ای از سوء مدیریت ها گرفتار شده و طی دو دهۀ گذشته دیگر آموخته ایم که هر روز باید در انتظار شنیدن خبر ناگواری دربارۀ این مهمترین ساختمان تئاتر کشور باشیم. روند سال های اخیر، با تغییر مدیریت های پی در پی مجموعۀ «تئاتر شهر»، تغییرات مداوم در شهرداری تهران، حذف حصارهای مجموعۀ «تئاتر شهر»، پروندۀ پرحاشیۀ «بازساری» مجموعۀ مذکور، احداث ایستگاه مترو در نزدیکی این مجموعه و از همه مهمتر پروژۀ پرابهام ساخت و ساز در ضلع جنوبی این بنای ملی و فرهنگی، فضایی را فراهم کرده که چندان نمی توان به وعده های خوش مسوولین مبنی بر حل مشکلات این مجموعه امیدوار بود.»
بازسازی و نوسازی ساختمان زیبای تئاتر شهر به دلیل تغییرات پی‌در‌پی مدیران تاکنون رضایت‌بخش نبوده است
حیدری هم از مدیران مستعفی تئاترشهر بود. او با گذشت دو سال از ریاستش بر تئاتر شهر به بهانه حضورش به عنوان دبیر در بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از سمت خود در تئاتر شهر استعفا داد.
مجموعه تئاتر شهر یک سال مدیری نداشت و در نهایت اردیبهشت ماه 1390 سید صادق موسوی برای مدیریت این مجموعه حکم گرفت. مدیریت موسوی بر تئاترشهر دو سال بود و او تیر ماه سال 92 با گله از وضعیت تئاترشهر این مجموعه را ترک کرد و صندلی خود را به اتابک نادری داد.
موسوی در مراسم تودیع خود گفت: «تئاتر شهر مسایل و مشکلات زیادی دارد. 130 کارمند دارد و ساختمان های فرسوده که راه پله اضطراری هم ندارد.26 ماه است که حق الزحمه اعضای شورای هنری مثل محمود استاد محمد، رحمت امینی، محمد یعقوبی در شورای نظارت و افرادی مثل علی موذنی، حسین عاطفی، محمدرضا الوند، شهرام کرمی و همچنین شورای محیطی پرداخت نشده است.»
اتابک نادری پس از این حرف‌ها سکان تئاترشهر را در دست گرفت و او هم یک سال بعد از این سمت استعفا داد. نادری درباره دلایل استعفایش گفته بود: «یکی از دلایل من مسائل جسمی و فشارهای روانی محیط کار بود، ضمن اینکه آقای طاهری حساسیت‌هایی داشت که کار را برای ما سخت می‌کرد چرا که اولویت‌های ایشان با اولویت‌های من متفاوت بود.»
صندلی مدیریت تئاتر شهر در سال 93 به پریسا مقتدی رسید و تیتر بسیاری از خبرگزاری ها حاکی از انتخاب اولین مدیر زن برای تئاترشهر بود حال آن که سال‌های پیش از انقلاب یک زن بر مسند مدیریت این مجموعه نشسته بود. ادامه روند بازسازی تئاتر شهر که در زمان اتابک نادری آغاز شده بود از جمله مهم ترین کارهایی بود که در دوره مدیریت مقتدی دنبال شد.
هفته گذشته همزمان با انتشار گمانه زنی هایی مبنی بر اعطای مدیریت تالار وحدت به پریسا مقتدی خبر انتخاب پیمان شریعتی به عنوان رییس تازه تئاتر شهر منتشر شد تا یک بار دیگر شاهد پایان مدیریتی کوتاه مدت بر معروف ترین سالن تئاتر کشور باشیم.
از سال 1351 تا امروز، مجید جعفری تنها کسی بوده که موفق شده به مدت 13 سال به عنوان مدیر تئاتر شهر فعالیت داشته باشد و پاکدل به مدت چهار سال عهده دار این سمت بوده و باقی مدیریت ها کمتر از دو سال و معمولا حدود یک سال بوده است؛ مدت زمانی که برای برنامه ریزی و اقدام در جهت بهبود کارکرد بنایی 44 ساله بسیار اندک است؛ یک صندلی بی‌وفا در ساختمانی زیبا.
57247
تله سینما
خبرآنلاین